Incredible India

Zoetermeer, ( 9 maart,+/- 8 graden) Wat hebben wij een geweldige reis gehad. Van noord naar zuid India en echt werkelijk, elke stad is anders. In het noorden zijn wij veel droogte en armoede tegen gekomen. Naarmate wij naar het zuiden gingen werd het groener. De Indiase mensen vonden wij over het algemeen brutaal en eigenwijs. Bij winkels en restaurants waren ze erg vriendelijk, totdat je er ' klaar ' was. De reisorganisatie had alles heel goed geregeld. Elke chauffeur en gids waren over het algemeen erg vriendelijk. Overal werden we weggebracht en opgehaald. Deuren werden netjes gesloten en we werden bij toeristische restaurants afgezet. ( om te voorkomen dat we ziek werden) Onze hoogtepunten was het zien van de Taj Mahal en de stad Mumbai. De Taj Mahal is dan ook het mooiste monument dat wij ooit gezien hebben. Het ergste wat wij hebben gezien is toch zeker wel de armoede. Eigenlijk wel in elke stad. Mensen die op straat zwerven, kinderen die om geld bedelen voor eten enzovoort. En dan hebben wij zelfs nog niet de grootste sloppenwijken gezien. Wat wij een erg vieze stad vonden, was Varanassi. En dit vinden de Indiase mensen juist de heiligste stad van India. Maar wat vonden wij het indrukwekkend om hun rituelen te mogen zien vanaf onze boottocht op de Ganges. Wat weer een heel ander gebied was, het mooie en groene Kerala. Mooie wateren, vele bomen en planten en leuke dieren. Het eten was over het algemeen goed en lekker. John heeft meer Indiaas eten op dan Patty. Hij probeerde alles uit en vond het meeste ook lekker. Patty heeft toch liever het Hollandse eten. We vinden een gewone boterham in de ochtend toch ook het lekkerst. In India eten ze 's ochtends namelijk al warme dingen. We moeten er niet aan denken! Maar aan deze geweldige reis, moest ook een keer een eind komen. Afgelopen nacht zijn we via Dubai weer naar huis gevlogen. We zijn heel wat ervaringen rijker en wat mogen wij van geluk spreken met ons leven in Nederland. Wat geweldig dat wij deze reis samen mochten meemaken en wat super leuk dat jullie ons gevolgd hebben!

Kerala

Cochin (4 maart, 38 graden) We begonnen de ochtend met een heerlijk ontbijt op het dakterras van ons hotel. Vervolgens hebben we met ons gids lopend door Cochin gewandeld. Op een paar minuten afstand van ons hotel konden we zien hoe er vis gevangen werd in de back- waters. (zoet water) Dit gebeurde door grote netten een aantal seconden in het water te laten zitten om vervolgens met 5 man de netten weer omhoog te halen. Hier waren ook vismarkten, zodat we konden zien wat er die ochtend gevangen was. Nadat we een stukje verder gewandeld waren, zagen we de back- waters overgaan in de Arabische zee. Hier hebben we dolfijnen gezien! Helaas was het erg lastig ze te fotograferen. Hierna kwamen we uit bij de Dutch Palace. Dit paleis is gebouwd door de Portugezen in 1557. De Portugezen hebben dit paleis samen met de Nederlanders geschonken aan de plaatselijke bevolking. Aansluitend hebben we nog een aantal kerken en synagoge bezocht. Na de wandeling zijn we verder gegaan met te auto naar een kruiden/specerijen markt. Hier hebben we nog een aantal kruiden gekocht. In de middag zijn we samen met de Tuuk- tuuk naar een aantal winkeltjes geweest, om souvenirs te kopen. De avond hebben wij afgesloten met een Kathalaki show. Hierbij kregen we eerst te zien, hoe mensen opgemaakt werden. Vervolgens hebben we naar een show gekeken. Periyar ( 5 maart, +/- 30 graden) We begonnen de dag erg vroeg, namelijk 8 uur. We zijn met de auto richting Periyar gereden. Deze rit duurde ongeveer 6 uur. We gingen met de auto hoog de bergen in en moesten langs allerlei kronkel weggetjes. Hoe dichter we bij bestemming kwamen, hoe mooier en hoger het uitzicht werd. Onderweg zijn we nog even gestopt om wat te drinken en hebben we gezien hoe olifanten versierd werden voor een feest. Nadat we ingecheckt waren in het hotel, zijn we eerst gaan lunchen. In de middag zijn we naar een specerijenplantage geweest. Hier hebben we een rondleiding gehad van het begin tot eindproduct. Ook hebben we op de plantage een olifanten rit gemaakt. 's Avonds zijn we in een plaatselijk restaurantje uiteten geweest. We zijn vroeg gaan slapen, omdat we de volgende ochtend een Jungle walk op het programma hadden staan om 6.30 uur. Periyar (6 maart, +/- 30 graden) Om 5.45 uur ging de wekker om ons op te frissen. De chauffeur bracht ons naar onze gids om de Jungle walk te kunnen beginnen. Nadat we aankwamen en ons hadden aangemeld, kregen we een eigen gids toegewezen. Met de gids voorop zijn we een 3- uur durende Jungle walk gaan doen. We kwamen allerlei vogels en dieren tegen, maar vooral hele mooie landschappen. Bij het eindpunt heeft de gids een foto van ons gemaakt. Op de terugweg heeft een gids van een andere groep een tijger gezien. Wij hebben de tijger alleen maar gehoord. ( al hebben we hier onze twijfels bij) Na terugkomst bedankte wij onze gids en heeft Robin ons weer teruggebracht naar het hotel. Hier konden we eerst een heerlijke douche nemen en hebben we vervolgens lekker ontbeten. Na het ontbijt hebben we een paar uurtjes kunnen relaxen. Om half 3 's middags bracht Robin ons weer naar het National Park, namelijk voor een boottocht. Voor onze neus hadden Indiase mensen grote ruzie, omdat ze een fotocamera mee aan boord wilden nemen, maar hiervoor niet betaald hadden. Er moest 38 rupees ( +/- € 0,40) betaald worden om foto's te maken tijdens de boottocht. De boottocht duurde zo'n 1,5 uur en we hebben hier weer vogels en andere dieren gezien. Om 5 uur zijn we teruggebracht naar ons hotel en hebben we maar weer een restaurantje opgezocht! In de avond hebben we onze koffers weer ingepakt voor onze laatste bestemming; Alleppey, back- waters. Alleppey, Back- waters (7-8 maart, 30 graden) Na een 4 uur durende rit, waarbij we misselijk werden door de kronkel weggetjes, zijn we aan boord gegaan van onze Houseboat. We hadden een grote boot met eigen slaapkamer tot onze beschikking. We zaten samen met 3 bemanningsleden op de boot. (kapitein, matroos en kok) Om 12 uur vaarden we richting de 1e aanlegplaats om daar onze lekkere lunch te kunnen opeten. De kok had goed zijn best gedaan! Hierna vaarden we verder naar onze volgende aanlegplaats te gaan. Hier hadden we de gelegenheid om wat souveniers te kopen. Vervolgens zijn we door gevaren naar onze laatste leg plaats, waar we ons diner kregen en meteen bleven overnachten. Onderweg hebben we veel kunnen zien, veel boten, mooie huizen, mensen die de was doen en/ of mensen die aan het vissen waren. Bij onze laatste aanleg plaats zijn we even van boord gegaan, om de omgeving te verkennen. In de avond hebben we nog een beetje onweer en regen gehad. Na ons late diner hebben we nog wat de tijd voor ons zelf gehad. De volgende ochtend hebben we om 7 uur een lekker ontbijtje gehad op de Houseboat om vervolgens terug te gaan naar ons beginpunt. Terug aan wal hebben wij afscheid genomen van de kapitein, matroos en kok. Robin stond ons alweer op te wachten, om terug te gaan naar Cochin. Hier hebben wij onze laatste dag samen gehad. In de avond heeft Robin ons om 12 uur naar het vliegveld gebracht. Hier eindigde onze geweldige reis. We hadden eerst een vlucht van Cochin naar Dubai. Op Dubai hadden we even een stres momentje, hier moesten we binnen 20 minuten overstappen om onze vlucht naar Amsterdam te halen. Na een hele goede verzorgde vlucht van Emirates, bleek onze koffers nooit op Schiphol aangekomen te zijn. Deze stonden nog op Dubai, maar zouden later nagestuurd worden.

Goa

(28 feb-3 maart, +/- 30 graden)

Dag 1

Daar zijn we dan eindelijk aangekomen op Goa, onze strandvakantie. Vanaf het vliegveld was het nog ongeveer 1,5 uur rijden naar onze bestemming. Onderweg naar Palolem beach zagen we heel veel groen en een aantal dorpjes met veel verschillende huisjes, die allemaal een andere felle kleur hebben. Goa is het kleinste deelstaat van India met goudgele stranden, een ideaal vakantieparadijs. Eenmaal bij onze bestemming aangekomen, moesten we met de koffers naar ons huisje toe. De hele vakantie door waren er bellboy's die onze koffer voor de kleinste afstanden naar onze kamer brachten. Maar op Goa waren ze niet te vinden, dus moesten we zelf met onze koffers door het zand ploeteren. Gelukkig was onze chauffeur zo vriendelijk om ook een handje te helpen. Kun je nagaan hoe verwend we zijn en dat we hier even baalden, schande eigenlijk! Maar het uitzicht vanaf ons huisje maakte alles goed. Wat een prachtig uitzicht hadden we en 50 meter vanaf de zee, direct aan het strand. Het huisje zelf was wat primitief, maar voor aantal dagen prima te doen! (we kregen geen warm water en erg gehoorig) Omdat we het erg warm hadden (van de koffers tillen, John) zijn we meteen de zee ingegaan. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Carian's Camp. De nacht was helaas wat minder, we kregen hevige onweersbuien op ons dak met veel regen en wind. Wat best eng was, want de huisjes zijn voornamelijk van bamboe/ licht materiaal gemaakt. Vooral Patty kroop liever onder het bed, dan in het bed.

Dag 2

De dag begon helaas met wat bewolking, jaja je kunt niet alles mee hebben. Dus zijn we in de ochtend wat winkeltjes gaan bekijken en hebben een terrasje gepakt. In de middag kwam de zon gelukkig door en zijn we lekker gaan zonnen op het strand. Die avond zijn we tappas gaan eten en cocktails gaan drinken in een restaurantje. Opnieuw hebben we veel regen en wind gehad die nacht. De kokosnoten vielen hierbij uit de bomen op ons dak. En we hoorden nog meer lawaai, maar het bleek dat het personeel op de huisjes waren geklommen om zware bamboetakken neer te leggen. Gelukkig is het later in de nacht wat rustiger geworden.

Dag 3

De dag begon gelukkig meteen goed, met veel zon en erg warm! We hebben veel gezwommen. In de zee raakte John zijn zonnenbril kwijt, door het meegaan in de golven. We dachten, die vinden we natuurlijk nooit meer terug. Bij de kust spoelde hij ook niet aan. Maar ongelofelijk maar waar, na 5 minuten vond John hem toch op de bodem van de zee. Hoe is het mogelijk...
Verder hebben we nog een aantal gekke foto's met de (geleende) onderwater camera gemaakt. Helaas was John deze dag erg verbrand, dus zouden we komende dagen maar wat uit de zon blijven.

Dag 4

Na ons ontbijt zijn we door de chauffeur naar het vliegveld gereden. Vanaf Goa hebben we een vlucht gehad naar Mumbai. En vanaf Mumbai een vlucht naar Cochin. 's Avonds om 21.00 uur zijn we op Cochin geland, om vervolgens weer naar ons hotel gereden te worden. Eenmaal aangekomen om 22.30 uur hebben we een warme douche genomen en zijn we lekker gaan slapen.

Mumbai

(24-28 februari, 30-35 graden)

Dag 1

Om 13.30 uur zijn we geland op Mumbai airport. De vlucht duurde zo'n 2 uurtjes. Onderweg kregen we zelfs nog een typische Indiase maaltijd. Op het vliegveld stond de lokale agent en chauffeur ons op te wachten. We kregen meteen een mooie rit door Mumbai naar ons hotel. Mumbai is vergeleken met de vorige steden die we bezochten veel moderner, betere wegen en iets Westerser. Mumbai ligt aan een baai aan de westkust van India. De rijken van Mumbai zijn schaamteloos rijk en aan de andere kant heb je Dharavi de grootste en ergste sloppenwijk van heel India. Vanaf het vliegveld konden we de sloppenwijken zien.

Wat ons meteen opviel, was de drukte. Alleen dit keer was de drukte meer georganiseerd. Na ongeveer een uur rijden, kwamen we aan in ons hotel. Deze ligt pal achter de beroemde Taj Mahal hotel. Het duurste hotel van India. Tevens zaten we op loopafstand van de Gateway of India en de winkelstraat. De rest van de middag hadden we voor ons zelf. In Mumbai kun je wel zonder gids de straat op, dus dit hebben we ook gedaan. We hebben alles lekker ontdekt en samen ergens wezen eten.

Dag 2

Om 09.30 werden we door onze gids en chauffeur opghaald. We zijn als 1e naar de grootste openbare wasserette geweest van Mumbai. Tijdens deze rit reed er bijna een dubbeldekker tegen onze zijkant. Dit kwam omdat onze chauffeur door rood reed. Later deze dag hadden we nog 2 kleine ongelukjes. Rond 10 uur zijn we naar het Prince of Wales museum geweest. Hier hebben we 3 Nederlandse schilderijen gezien. 1 hiervan was van de schilder, van der Meer.
Op de weg naar het Mahatma Gandhi huis zijn we langs het Indiaas grootste station gereden. Het huis is voor iedereen toegankelijk. Dit was het huis wat Gandhi kreeg van zijn vrienden, als hij in Mumbai verbleef. Het huis bestaat uit meerdere verdiepingen, waaronder een bibliotheek, beelden, werk- slaapkamer en opstellingen van poppetjes met belangrijke gebeurtenissen die Gandhi heeft meegemaakt.

Na het Gandhi huis zijn we verder gereden naar Malabar Hill, de grootste heuvel van Mumbai. Hier had je prachtige tuinen met uitzicht over Mumbai. Op de terugweg naar ons hotel werd de gids thuis afgezet en wij bij ons hotel. Hier hebben wij meteen de reisorganisatie gebeld voor een andere chauffeur.

In de middag zijn we bij Mac Donalds gaan eten en hebben we gewinkeld. Omdat we om tandpasta verlegen zaten, hebben wij Indiase tandpasta ingeslagen. Zelfs dit is colourful.

Vlak voor het avond eten zijn we nog naar de Gateway of India gelopen, om hier een aantal foto's te maken. Vervolgens zijn we voor de verandering weer eens uiteten gegaan.

Dag 3

Vanochtend om half 9 werden we wakker, het was vandaag een spannende dag. We gingen het kindertehuis Bal Anand bezoeken. Nadat we gedoucht waren en een lekker ontbijtje op hadden, zijn we eerst wat kleding en speelgoed gaan kopen voor de kindjes van Bal Anand. Het speelgoed hadden we al snel gekocht en dit hadden we in een doorzichtige ton gedaan. Alleen toen we kleding gingen kijken, kwamen er veel kinderen bij ons staan. Zij zagen natuurlijk het speelgoed. Beetje dom van ons, we hebben meteen een grote plastic zak gevraagd om het speelgoed in te doen. Het was hartverscheurend om te zien...

Rond een uur of 1 waren we terug in het hotel om ons klaar te maken voor Bal Anand. 10 minuten later ging de telefoon dat de chauffeur er al was. ( 1 uur te vroeg)
We zeiden dat we binnen 10 minuten beneden bij de ingang zouden staan en op weg waren we. De chauffeur was een vriendelijke man en sprak goed Engels. Hij kwam zelf uit Mumbai en omdat we veel tijd hadden (half 4 afspraak bij Bal Anand) liet hij ons plekken zien die een gids nooit zou laten zien. Vismarkt bij de haven, Cruiseterminal etc.

Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij Bal Anand. We werden verwelkomd door een oudere vrouw en Patty vertelde wat ze kwam doen. De vrouw was vriendelijk, we kregen een kopje thee en mochten in een kamer wachten. Eigenlijk hadden we een afspraak met Sulu Kalro. Dit is een mevrouw (76) die Bal Anand heeft opgericht en tevens de adoptie van Patty geregeld heeft. Helaas kwam haar vervanger vertellen dat ze net geopereerd is aan haar oog en er niet was. Ze werd wel opgebeld vanuit Bal Anand en Patty heeft toen alsnog met haar gesproken. De vervanger heeft toen een aantal uurtjes met ons gepraat. Alle vragen die we hadden konden we stellen. Ook heeft Sulu een ander tehuis opgericht, dit heet Umang. Dit is een opvangtehuis voor kindjes die wat ouder zijn. (vanaf een jaar of 16) Deze kinderen hebben een geestelijke of lichamelijke handicap of worden om een andere reden niet geadopteerd. Vanuit Bal Anand worden zij overgebracht naar Umang. Er zijn een aantal kinderen die een operatie nodig hebben, helaas is hier niet altijd het geld voor. Een groot compliment voor de verzorgers, want ze werken keihard en proberen de kinderen zoveel mogelijk aandacht en liefde te geven.

Hierna was het tijd voor een rondleiding door Bal Anand. Het kindertehuis heeft 4 verdiepingen. Op de 4e verdieping; hier zijn de wat oudere kinderen, zij krijgen hier les. Op de 3e verdieping worden de baby's verzorgd. (+/- 1 jaar) Op de 2e verdieping is de keuken en ziekenkamer. Op deze verdieping verblijven ook de kinderen met een geestelijke of lichamelijke handicap. We vonden het erg verdrietig om te zien, een aantal van hen waren niet in staat om zelf iets te doen. Waardoor ze alleen maar in bed kunnen liggen. Op de 1e verdieping bevind zich de feestkamer, deze wordt gebruikt voor o.a. verjaardagen. Ook mochten we de speeltuin zien, sinds kort is hier een hele mooie wandtekening gemaakt.

Na de rondleiding kregen we het registratieboek te zien van 1986-1987. Hier stond informatie in over waarom Patty geadopteerd is. De persoonlijke gegevens van de biologische moeder van Patty waren afgeplakt. (adres en achternaam) Een mevrouw legde ons goed uit waarom we dit niet mochten zien. In India worden de meeste kinderen ter adoptie afgestaan om schande in de familie en omgeving te voorkomen. Dit kan zijn omdat de ouders niet getrouwd zijn, minderjarig zijn, alleenstaand, geen geld hebben of de moeder is verkracht. Veel Indiase en westerse adoptieorganisaties weigeren mee te werken aan het verstrekken van gegevens omdat ongehuwde zwangerschappen zo'n groot taboe zijn in India, dat de moeders ook jaren later nog gevaar lopen om uitgestoten te worden door hun omgeving.

Na ons gesprek zijn we nog op de foto gegaan met ons sponsorkindje Trupti, die we financieel iets proberen te steunen via de Nederlandse stichting Bal Anand. Na een mooie dag hebben we van iedereen afscheid genomen en zijn we terug gereden naar ons hotel.

Dag 4

Vandaag hebben we een lekkere dag voor ons zelf gehad. Eerst eens heerlijk uitgeslapen! We zijn samen naar het Chowpatty beach geweest. (ja het heet echt zo) Hier hebben we lekker gelopen, gezeten en genoten van het weer. Dit strandje ligt aan de Arabische zee. In de middag hebben we lekker geluncht en zijn we op souveniertjes jacht geweest. We hebben de dag afgesloten ( laatste dag Mumbai) met een lekker diner tegenover ons hotel. Morgen zullen we vertrekken vanaf Mumbai airport naar onze strandvakantie Goa.

Terugblik 1e week in India

(24 februari)

We zijn nu een goede week in India en hebben al veel dingen gezien en meegemaakt.Een klein incident met onze auto, ontmoetingen met leuke mensen, afscheid moeten nemen van deze mensen, veel bezienswaardigheden, chaotisch verkeer, vieze en schonere steden, maar over het algemeen veel armoede. Veel bedelaars en iedereen ' wil ' wat van je. Het is normaal in India om een fooi te geven aan de gidsen, chauffeurs, bellboy's, schoonmakers ofwel eigenlijk aan iedereen die iets voor je doet. En de Indiase mensen zijn zo brutaal, als ze het te weinig vinden vragen ze gewoon om meer.

Wij vinden het erg lastig om met de armoede om te gaan. Per dag moet je wel zo'n 30 keer nee zeggen tegen bedelaars en daarbij ' negeer ' je ook nog en heleboel mensen.

Onze hoogtepunten tot nu toe zijn de steden Jaipur en Agra. Hier hebben wij de mooiste monumenten bekeken, met name de Taj Mahal.

De hotels en het eten zijn ons tot nu toe goed bevallen, met een kleine uitzondering waarbij 1 van ons ziek werd. Over de reisorganisatie hebben wij ook niets te klagen, alles wordt netjes geregeld. Chauffeurs en gidsen staan overal klaar en als we naar een andere stad reizen, staat hier een lokaal agent ons op te wachten. 1 middag hadden wij geen hotel meer, voordat we een lange reis tegemoet gingen. Maar binnen een half uur stonden we in een ander hotel met onze koffers.

Er wordt hier heel wat nagestaard naar ons. Wij denken dat de mensen niet begrijpen dat wij bij elkaar horen. Voor John wordt overal de deur opengehouden en naar Patty wordt er alleen maar gestaard en nagepraat. Maar we hebben ondertussen geleerd dat we gewoon moeten terugstaren. Ook wordt er overal gevraagd of Patty Hindi kan spreken.

Wat we jammer vinden is dat ons geadviseerd werd om niet 's avonds laat over straat te gaan. Wil je dat wel dan konden we de gids bellen.

Tot nu toe hebben we erg lekker weer gehad, elke dag tussen de 25 en 30 graden. We hopen dat onze komende weken net zo fantastisch worden als afgelopen week.

Varanasi

(22-23 februari)

Na een lange reis van 12 uur zijn we aangekomen in de heilige stad Varanasi. De stad is gewijd aan Shiva en tevens het centrum van de Hindoe cultuur. Elke Hindoe wil deze stad eens in zijn leven bezocht hebben. Als een Hindoe hier sterft, maakt hij een zeer grote kans om de staat van redding, bevrijdig te bereiken.

Na een goed ontbijt zijn we eerst een aantal uurtjes gaan slapen, omdat we afgelopen nacht nauwelijks een oog hebben dicht gedaan.
In de middag rond 2 uur hadden we een excursie naar Sarnath. Hier hield boeddha zijn eerste preek en maakte de stad voor de boeddhisten tot een heilige stad. Aansluitend zijn we naar het Sarnath museum geweest.

In de namiddag zijn we in een restaurantje wat gaan eten en drinken (door gids aanbevolen). In India is het niet verstandig (tot zover) om op eigen houtje ergens wat te gaan eten en drinken. Op straat kom je dan ook nauwelijks toeristen tegen die zonder begeleiding reizen.

Na wat quality time, zijn we ' s avonds lekker uiteten geweest. John een heerlijke Indiase maaltijd en Patty een (ordinaire) kaas- tomaat pizza. (last van maag)

Dag 2

Vanochtend was het vroeg opstaan, namelijk 05.15 uur om ons klaar te maken voor de boottocht op de Ganges. Samen met onze gids liepen we door de nauwe vieze straatjes, om bij de Man Mandir ghat te komen. Dit zijn plaatsen met trappen voor het rituele baden in de rivier. Er zijn ongeveer 80 ghats die bij de rivier uitkomen.
Beneden konden we op ons bootje stappen om samen met de gids langs enkele ghats te varen. Van een klein meisje kochten we een kaarsje met bloementjes op een bedje. Deze staken we aan en hierbij mochten we een wens doen. De kaarsjes worden geofferd aan de goden.

Het is geen makkelijke stad om als toerist te bezoeken, maar wel fascinerend. Zelf vonden we het erg mooi om mee te mogen maken, maar wat een smerige rivier.

In de avond zijn we opnieuw naar de Ganges gegaan, maar nu voor de crematies en om een ceromonie (Aarti) bij te wonen. We zijn weer met een bootje de rivier opgegaan. Aan de ghat werden publieke crematies gehouden, wij hebben 4 lichamen zien gecremeerd worden. Het lichaam wordt op een baar (zonder kist) door de straten van Varanasi gedragen en onder luid gezang loopt de stoet naar de rivier. De lichamen worden hier ondergedompeld en hierna op een stapel hout verbrand. Vele Hindoes komen naar Varanasi om te sterven en hopen zo gecremeerd te worden. Zwangere vrouwen, kinderen tot 5 jaar, koeien, mensen die ziek zijn en mensen die gebeten zijn door een slang mogen niet gecremeerd worden, maar worden midden in de Ganges met een steen om hun nek in het water gelegd. We vonden het erg indrukwekkend om dit mee te mogen maken, maar het was wel bizar.

Na de crematie zijn we verder gevaren om een ceromonie (Aarti) te mogen bijwonen. Priesters houden hier elke avond een speciale ceromonie waarbij ze hun god moeder Ganga danken voor het brengen van leven. Onder het gezang van liederen worden grote lampen en fakkels aangestoken. Dit vonden we minder indrukwekkend en zijn we daarom eerder teruggegaan. Onderweg had onze chauffeur (nieuwe chauffeur) een kleine aanvaring met een motorrijder. Na een paar minuten bekvechten vervolgden we onze rit. Verzekeringspapieren invullen, doen ze alleen bij hele grote ongelukken.

De volgende dag zijn we met een binnenlandse vlucht richting Mumbai gegaan.

Agra

(20-21 Februari)

Na een heerlijk ontbijt zijn we richting Fatehpur Sikri (stad van de overwinning) gegaan. Onderweg pikten we onze gids op die daar stond te wachten. Het was voor het eerst een vrouwelijke gids. Negi zei: It's today ladies day!!

Het is een verlaten stad met verschillende paleizen van verschillende religies (moslim, christen en hindoe). Grootste paleis was van de dochter van de heerser van Rajasthan.Om hier te komen moetsen we van de taxiplaats met een indiase bus (propvol) omhoog.

Na ongeveer een kleine 2 uur vervolgde onze reis naar Agra. Dit was een uurtje rijden. Onderweg kwamen we weer van alles tegen. Mensen die werkten op het platteland, gezinnen op brommertjes (2 volwassen en 3 kinderen op 1 brommer), koeien op de weg, kinderen die naar scholl gingen, mensen die een bad namen en sommige die de lunch aan het voorbereiden waren aan de weg enz.

Aangekomen in Agra en ons hotel Utkarsh Vilas zijn we eerst gaan lunchen. Na een goede lunch hadden we een paar uur de tijd om ons op te frissen en even te relaxen om vervolgens naar de baby Taj Mahal (Itmad ud Daula) te gaan. Het is een mausoleum en werd gebouwd door Koningin Nur Jahan in 1622 ter nagedachtenis aan haar vader. Was een prachtstuk om te zien.

Vervolgens zijn we richting de achterkant van de echte Taj Mahal gegaan om mooie foto's te kunnen maken met de zon die elk moment onder kon gaan. We waren niet de enige die de zonsondergang wilde zien. Vele mooie blikken en foto's later was het tijd om weer richting hotel te gaan om na te genieten en goed uit te rusten voor de volgende dag; Sunset at Taj Mahal.

Om 5.30u volgende morgen ging de wekker. Het was de hoogste tijd om ons op te frissen en gereed te maken. Rond 6.30u stond Negi en de gids voor het hotel om richting de Taj Mahal te gaan. Het duurde maar 5 minuten of we konden al uitstappen om de laatste 500 meter te lopen of met een golfkarretje naar de ingang te gaan. Wij gingen natuurlijk met het karretje. Na ongeveer 20 minuten ging het dan eindelijk gebeuren; De Taj Mahal. De bouw duurde 22 jaar en de tombes van Mumtaz en Shah Jahan bevinden binnen in de Taj Mahal. Het zijn replica's want de echte tombes liggen nu gesloten in de grafkelder.

Ze zeggen dat het één der 7 wereldwonderen is, en daar is geen woord van gelogen. Wat een prachtig bouwwerk is dit. Nadat iedereen een beetje door de maingate waren gelopen konden we eindelijk de mooie foto's maken. Helaas mochten we niet filmen en daar werd streng opgelet. De gids vertelde de mooie geschiedenis van de Taj Mahal terwijl we steeds dichterbij kwamen via de mooie paden en tuinen.

Ook stond er een fotograaf voor onze neus om een fotoreportage te maken. We lieten de fotograaf zijn gang gaan, want je komt niet dagelijks bij de Taj Mahal. De foto's konden we na de bezichtiging bij hem ophalen en als verrassing kregen we 1 foto gratis, maar dan in een veel groter formaat.

Ondertussen werd het steeds drukker en drukker en was het tijd om weer richting hotel te gaan. Zoals altijd stond Negi te wachten op ons. Richting hotel vertelde we de gids dat we moesten uitchecken om 11.00u, maar dat we pas rond 18.00u naar de nachttrein gingen. Ze ging gelijk bellen en regelde een ander hotel (huidige was helemaal volgeboekt) voor ons. Na een rustig ontbijt pakten we onze spullen en reden we naar het andere hotel.

Om 18.00 stond Negi en een andere gids (medewerker Hi tours) voor de laatste keer ons op te wachten om richting station te rijden. De rit duurde ongeveer een uurtje voordat we er waren. Bij aankomst hadden we nog een paar drankjes en versnaperingen gekocht voor de lange rit (ongeveer 8-10u) naar Varanassi. Negi en de gids hielpen ons om in de juiste coupé te stappen en zo namen we afscheid van onze chauffeur Negi die al 7 dagen bij ons was.

De trein begon te rijden en wij probeerden te gaan slapen om zo uitgerust aan te komen in de Heilige stad Varanassi.

Bharatpur

(19 februari)

Na het ontbijt zijn we met Negi richting Bharatpur gereden. Dit duurde ongeveer 4 uur. In Bharatpur aangekomen, zijn we eerst naar het nationaal vogelpark (Keoladeo Ghana national park) geweest. Hier werden we ontvangen door een park-gids. We werden rondgereden op een riksja door heel het park.

Het park is gigantisch groot (29 vierkante kilometers) met heel veel verschillende vogels, antilopen, schildpadden, apen, zwijnen enz. We waren niet erg onder de indruk van de dieren, maar het landschap en uitzicht was fantastisch.

Na het bezoek aan het vogelpark bracht Negi ons naar het prachtige hotel Laxmi Vilas Palace. En inderdaad het was een paleis.
Landelijk paleis uit het jaar 1880 van de heersers van Bharatpur en werd in 1994 omgebouwd tot hotel. Veel familie schilderijen, charmante kamers en een groot zwembad. 'S avonds zijn we heerlijk wezen dineren (tot nu toe het beste) in een prachtig restaurant. Heel toevallig waren er mensen aan het werk in de tuinen van het paleis, om 2 trouwerijen gereed te maken. Zag er fantastisch uit met heel veel kleuren. Na het diner zijn we nog wat wezen drinken voor onze kamer op het binnenplein.

En zoals altijd weer lekker slapen om uitgerust te zijn voor de volgende dag richting Agra.