(22-23 februari)

Na een lange reis van 12 uur zijn we aangekomen in de heilige stad Varanasi. De stad is gewijd aan Shiva en tevens het centrum van de Hindoe cultuur. Elke Hindoe wil deze stad eens in zijn leven bezocht hebben. Als een Hindoe hier sterft, maakt hij een zeer grote kans om de staat van redding, bevrijdig te bereiken.

Na een goed ontbijt zijn we eerst een aantal uurtjes gaan slapen, omdat we afgelopen nacht nauwelijks een oog hebben dicht gedaan.
In de middag rond 2 uur hadden we een excursie naar Sarnath. Hier hield boeddha zijn eerste preek en maakte de stad voor de boeddhisten tot een heilige stad. Aansluitend zijn we naar het Sarnath museum geweest.

In de namiddag zijn we in een restaurantje wat gaan eten en drinken (door gids aanbevolen). In India is het niet verstandig (tot zover) om op eigen houtje ergens wat te gaan eten en drinken. Op straat kom je dan ook nauwelijks toeristen tegen die zonder begeleiding reizen.

Na wat quality time, zijn we ' s avonds lekker uiteten geweest. John een heerlijke Indiase maaltijd en Patty een (ordinaire) kaas- tomaat pizza. (last van maag)

Dag 2

Vanochtend was het vroeg opstaan, namelijk 05.15 uur om ons klaar te maken voor de boottocht op de Ganges. Samen met onze gids liepen we door de nauwe vieze straatjes, om bij de Man Mandir ghat te komen. Dit zijn plaatsen met trappen voor het rituele baden in de rivier. Er zijn ongeveer 80 ghats die bij de rivier uitkomen.
Beneden konden we op ons bootje stappen om samen met de gids langs enkele ghats te varen. Van een klein meisje kochten we een kaarsje met bloementjes op een bedje. Deze staken we aan en hierbij mochten we een wens doen. De kaarsjes worden geofferd aan de goden.

Het is geen makkelijke stad om als toerist te bezoeken, maar wel fascinerend. Zelf vonden we het erg mooi om mee te mogen maken, maar wat een smerige rivier.

In de avond zijn we opnieuw naar de Ganges gegaan, maar nu voor de crematies en om een ceromonie (Aarti) bij te wonen. We zijn weer met een bootje de rivier opgegaan. Aan de ghat werden publieke crematies gehouden, wij hebben 4 lichamen zien gecremeerd worden. Het lichaam wordt op een baar (zonder kist) door de straten van Varanasi gedragen en onder luid gezang loopt de stoet naar de rivier. De lichamen worden hier ondergedompeld en hierna op een stapel hout verbrand. Vele Hindoes komen naar Varanasi om te sterven en hopen zo gecremeerd te worden. Zwangere vrouwen, kinderen tot 5 jaar, koeien, mensen die ziek zijn en mensen die gebeten zijn door een slang mogen niet gecremeerd worden, maar worden midden in de Ganges met een steen om hun nek in het water gelegd. We vonden het erg indrukwekkend om dit mee te mogen maken, maar het was wel bizar.

Na de crematie zijn we verder gevaren om een ceromonie (Aarti) te mogen bijwonen. Priesters houden hier elke avond een speciale ceromonie waarbij ze hun god moeder Ganga danken voor het brengen van leven. Onder het gezang van liederen worden grote lampen en fakkels aangestoken. Dit vonden we minder indrukwekkend en zijn we daarom eerder teruggegaan. Onderweg had onze chauffeur (nieuwe chauffeur) een kleine aanvaring met een motorrijder. Na een paar minuten bekvechten vervolgden we onze rit. Verzekeringspapieren invullen, doen ze alleen bij hele grote ongelukken.

De volgende dag zijn we met een binnenlandse vlucht richting Mumbai gegaan.