(24-28 februari, 30-35 graden)

Dag 1

Om 13.30 uur zijn we geland op Mumbai airport. De vlucht duurde zo'n 2 uurtjes. Onderweg kregen we zelfs nog een typische Indiase maaltijd. Op het vliegveld stond de lokale agent en chauffeur ons op te wachten. We kregen meteen een mooie rit door Mumbai naar ons hotel. Mumbai is vergeleken met de vorige steden die we bezochten veel moderner, betere wegen en iets Westerser. Mumbai ligt aan een baai aan de westkust van India. De rijken van Mumbai zijn schaamteloos rijk en aan de andere kant heb je Dharavi de grootste en ergste sloppenwijk van heel India. Vanaf het vliegveld konden we de sloppenwijken zien.

Wat ons meteen opviel, was de drukte. Alleen dit keer was de drukte meer georganiseerd. Na ongeveer een uur rijden, kwamen we aan in ons hotel. Deze ligt pal achter de beroemde Taj Mahal hotel. Het duurste hotel van India. Tevens zaten we op loopafstand van de Gateway of India en de winkelstraat. De rest van de middag hadden we voor ons zelf. In Mumbai kun je wel zonder gids de straat op, dus dit hebben we ook gedaan. We hebben alles lekker ontdekt en samen ergens wezen eten.

Dag 2

Om 09.30 werden we door onze gids en chauffeur opghaald. We zijn als 1e naar de grootste openbare wasserette geweest van Mumbai. Tijdens deze rit reed er bijna een dubbeldekker tegen onze zijkant. Dit kwam omdat onze chauffeur door rood reed. Later deze dag hadden we nog 2 kleine ongelukjes. Rond 10 uur zijn we naar het Prince of Wales museum geweest. Hier hebben we 3 Nederlandse schilderijen gezien. 1 hiervan was van de schilder, van der Meer.
Op de weg naar het Mahatma Gandhi huis zijn we langs het Indiaas grootste station gereden. Het huis is voor iedereen toegankelijk. Dit was het huis wat Gandhi kreeg van zijn vrienden, als hij in Mumbai verbleef. Het huis bestaat uit meerdere verdiepingen, waaronder een bibliotheek, beelden, werk- slaapkamer en opstellingen van poppetjes met belangrijke gebeurtenissen die Gandhi heeft meegemaakt.

Na het Gandhi huis zijn we verder gereden naar Malabar Hill, de grootste heuvel van Mumbai. Hier had je prachtige tuinen met uitzicht over Mumbai. Op de terugweg naar ons hotel werd de gids thuis afgezet en wij bij ons hotel. Hier hebben wij meteen de reisorganisatie gebeld voor een andere chauffeur.

In de middag zijn we bij Mac Donalds gaan eten en hebben we gewinkeld. Omdat we om tandpasta verlegen zaten, hebben wij Indiase tandpasta ingeslagen. Zelfs dit is colourful.

Vlak voor het avond eten zijn we nog naar de Gateway of India gelopen, om hier een aantal foto's te maken. Vervolgens zijn we voor de verandering weer eens uiteten gegaan.

Dag 3

Vanochtend om half 9 werden we wakker, het was vandaag een spannende dag. We gingen het kindertehuis Bal Anand bezoeken. Nadat we gedoucht waren en een lekker ontbijtje op hadden, zijn we eerst wat kleding en speelgoed gaan kopen voor de kindjes van Bal Anand. Het speelgoed hadden we al snel gekocht en dit hadden we in een doorzichtige ton gedaan. Alleen toen we kleding gingen kijken, kwamen er veel kinderen bij ons staan. Zij zagen natuurlijk het speelgoed. Beetje dom van ons, we hebben meteen een grote plastic zak gevraagd om het speelgoed in te doen. Het was hartverscheurend om te zien...

Rond een uur of 1 waren we terug in het hotel om ons klaar te maken voor Bal Anand. 10 minuten later ging de telefoon dat de chauffeur er al was. ( 1 uur te vroeg)
We zeiden dat we binnen 10 minuten beneden bij de ingang zouden staan en op weg waren we. De chauffeur was een vriendelijke man en sprak goed Engels. Hij kwam zelf uit Mumbai en omdat we veel tijd hadden (half 4 afspraak bij Bal Anand) liet hij ons plekken zien die een gids nooit zou laten zien. Vismarkt bij de haven, Cruiseterminal etc.

Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij Bal Anand. We werden verwelkomd door een oudere vrouw en Patty vertelde wat ze kwam doen. De vrouw was vriendelijk, we kregen een kopje thee en mochten in een kamer wachten. Eigenlijk hadden we een afspraak met Sulu Kalro. Dit is een mevrouw (76) die Bal Anand heeft opgericht en tevens de adoptie van Patty geregeld heeft. Helaas kwam haar vervanger vertellen dat ze net geopereerd is aan haar oog en er niet was. Ze werd wel opgebeld vanuit Bal Anand en Patty heeft toen alsnog met haar gesproken. De vervanger heeft toen een aantal uurtjes met ons gepraat. Alle vragen die we hadden konden we stellen. Ook heeft Sulu een ander tehuis opgericht, dit heet Umang. Dit is een opvangtehuis voor kindjes die wat ouder zijn. (vanaf een jaar of 16) Deze kinderen hebben een geestelijke of lichamelijke handicap of worden om een andere reden niet geadopteerd. Vanuit Bal Anand worden zij overgebracht naar Umang. Er zijn een aantal kinderen die een operatie nodig hebben, helaas is hier niet altijd het geld voor. Een groot compliment voor de verzorgers, want ze werken keihard en proberen de kinderen zoveel mogelijk aandacht en liefde te geven.

Hierna was het tijd voor een rondleiding door Bal Anand. Het kindertehuis heeft 4 verdiepingen. Op de 4e verdieping; hier zijn de wat oudere kinderen, zij krijgen hier les. Op de 3e verdieping worden de baby's verzorgd. (+/- 1 jaar) Op de 2e verdieping is de keuken en ziekenkamer. Op deze verdieping verblijven ook de kinderen met een geestelijke of lichamelijke handicap. We vonden het erg verdrietig om te zien, een aantal van hen waren niet in staat om zelf iets te doen. Waardoor ze alleen maar in bed kunnen liggen. Op de 1e verdieping bevind zich de feestkamer, deze wordt gebruikt voor o.a. verjaardagen. Ook mochten we de speeltuin zien, sinds kort is hier een hele mooie wandtekening gemaakt.

Na de rondleiding kregen we het registratieboek te zien van 1986-1987. Hier stond informatie in over waarom Patty geadopteerd is. De persoonlijke gegevens van de biologische moeder van Patty waren afgeplakt. (adres en achternaam) Een mevrouw legde ons goed uit waarom we dit niet mochten zien. In India worden de meeste kinderen ter adoptie afgestaan om schande in de familie en omgeving te voorkomen. Dit kan zijn omdat de ouders niet getrouwd zijn, minderjarig zijn, alleenstaand, geen geld hebben of de moeder is verkracht. Veel Indiase en westerse adoptieorganisaties weigeren mee te werken aan het verstrekken van gegevens omdat ongehuwde zwangerschappen zo'n groot taboe zijn in India, dat de moeders ook jaren later nog gevaar lopen om uitgestoten te worden door hun omgeving.

Na ons gesprek zijn we nog op de foto gegaan met ons sponsorkindje Trupti, die we financieel iets proberen te steunen via de Nederlandse stichting Bal Anand. Na een mooie dag hebben we van iedereen afscheid genomen en zijn we terug gereden naar ons hotel.

Dag 4

Vandaag hebben we een lekkere dag voor ons zelf gehad. Eerst eens heerlijk uitgeslapen! We zijn samen naar het Chowpatty beach geweest. (ja het heet echt zo) Hier hebben we lekker gelopen, gezeten en genoten van het weer. Dit strandje ligt aan de Arabische zee. In de middag hebben we lekker geluncht en zijn we op souveniertjes jacht geweest. We hebben de dag afgesloten ( laatste dag Mumbai) met een lekker diner tegenover ons hotel. Morgen zullen we vertrekken vanaf Mumbai airport naar onze strandvakantie Goa.